Ζαγκόσκιν, Μιχαήλ Νικολάγιεβιτς

(Michail Nikolaevich Zagoskin, 1789 – 1852). Ρώσος συγγραφέας. Πήρε μέρος στον Πατριωτικό πόλεμο του 1812, διετέλεσε διευθυντής διαφόρων θεάτρων της Μόσχας και, μετά το 1842, διηύθυνε την Αίθουσα Πανοπλιών του Κρεμλίνου. Εμφανίστηκε στα ρωσικά γράμματα με την κωμωδία του Το ζιζάνιο, αλλά καθιερώθηκε με το μυθιστόρημά του Γιούρι Μιλοσλάφσκι ή Οι Ρώσοι το 1612 (1829). Στο μυθιστόρημά του αυτό, για το οποίο μίλησε με ενθουσιασμό ο Πούσκιν, απεικόνισε με επιτυχία σκηνές από την παλιά ρωσική ζωή και συνέβαλε αποφασιστικά στην ανάπτυξη του ρωσικού ιστορικού μυθιστορήματος. Παράλληλα όμως, στο ίδιο βιβλίο διαφαίνεται και η φιλομοναρχική του τοποθέτηση, που είναι εμφανέστερη στο επόμενο, αλλά χωρίς αξιώσεις, μυθιστόρημά του Ροσλάβλεφ ή Οι Ρώσοιτο 1812 (1831).